Zijn gave en levensonderhoud
Over Rowwen Hèze wordt zegt dat het een man was van dertien ongelukken en een apenkop.
Zijn levensonderhoud
De verschillende bronnen hadden elk een eigen interpretatie hoe Christiaan(Rowwen) Hèze in zijn levensonderhoud voorzag:
Hand Litjens omschrijft hem als geitenhouder. Volgens de gemeentelijke administratie was hij dagloner.
Frans Litjens vertelt “Rowwen(Christiaan) Hèze was turfsteker, legger van lemen vloeren, het maken van waterputten. Ook was hij volgens Frans houder van een bok voor het bevruchten van de geiten in de omgeving.
Volgens Wim Moorman en Lou Derix was Christiaan(Rowwen) Heze opperman in de wegenbouw en wildstroper. Volgens een (onbekende) kleindochter zou hij hebben meegeholpen bij de bouw van de lagere school (1888) en de kerk in America (1891).
Zijn paranormale gaven
Er kwamen vaak mensen bij hem over de vloer. Zij deden dan een beroep op Christiaans paranormale gave. Hij stelpte bloed, nam de pijn weg bij brandwonden en bood uitkomst als iemand zijn enkel of pols had verstuikt.
Bert Poels: “Als iemand een ongeluk had op het land of zich thuis had verbrand, werd snel iemand naar de Ruwe Heezen gestuurd en geen minuut later was het slachtoffer van zijn pijn bevrijd. De hulp van Christiaan werd ook ingeroepen als er een bevalling op handen was.”
Frans Litjens: "Als bij een boer een varken niet meer overeind kon, werd hij erbij gehaald. Dan maakte hij op dat varken overal kruisjes en zei met zijn akelige kraakstem: "Nou heeft hij nog net zo lang te leven als hij van tevoren had".
Grad Poels, vertelt over zijn eigen vader en over Rowwen Hèze: “Mijn vader kwam tijdens het dorsen met zijn hand tussen de machine. Hij bond een handdoek aan om het gekwetste lichaamsdeel te verbinden en fietste vervolgens naar de dokter. Onderweg ging hij eerst langs het huis van de Rowwen Hèze en precies op dat moment stopte het bloeden".
Zijn sociale vaardigheid
Hoezeer Christiaan ook afweek van de gangbare waarden en normen, volgens zijn voormalige buurtgenoten was hij geen verschoppeling.
Bert Poels: “Ondanks alles hoorde ook de Ruwe Heezen bij de kleine gemeenschap van de Zwarte Plak.”
Hand Litjens: “Als buur kon je je echt geen betere wensen. Hij stond altijd voor je klaar.”
Grad Poels: “Hij legde niemand een strobreed in de weg. Dat hij niet verstoten werd, kwam mede omdat hij bloed kon stelpen, pijn bij brandwonden wegnam en uitkomst bood als iemand zijn enkel of pols had verstuikt.”
Hand Litjens: “Wanneer iemand een kindje kreeg, moest de aanstaande vader met paard en wagen de vroedvrouw halen in Horst. Omdat de mensen in de Peel bang waren voor heksen en spoken, vroegen ze of de Rowwen Hèze meeging. Die was nergens bang voor.”
Gelegen aan:
Peel-Heideroute, Fietsknoppunten, Knopenlopen Sevenum en CEZP route.
Ontwerp / Uitvoering:
Stichting CEZP
Dit monument is eigendom van:
Zijn gave en levensonderhoud
Over Rowwen Hèze wordt zegt dat het een man was van dertien ongelukken en een apenkop.
Zijn levensonderhoud
De verschillende bronnen hadden elk een eigen interpretatie hoe Christiaan(Rowwen) Hèze in zijn levensonderhoud voorzag:
Hand Litjens omschrijft hem als geitenhouder. Volgens de gemeentelijke administratie was hij dagloner.
Frans Litjens vertelt “Rowwen(Christiaan) Hèze was turfsteker, legger van lemen vloeren, het maken van waterputten. Ook was hij volgens Frans houder van een bok voor het bevruchten van de geiten in de omgeving.
Volgens Wim Moorman en Lou Derix was Christiaan(Rowwen) Heze opperman in de wegenbouw en wildstroper. Volgens een (onbekende) kleindochter zou hij hebben meegeholpen bij de bouw van de lagere school (1888) en de kerk in America (1891).
Zijn paranormale gaven
Er kwamen vaak mensen bij hem over de vloer. Zij deden dan een beroep op Christiaans paranormale gave. Hij stelpte bloed, nam de pijn weg bij brandwonden en bood uitkomst als iemand zijn enkel of pols had verstuikt.
Bert Poels: “Als iemand een ongeluk had op het land of zich thuis had verbrand, werd snel iemand naar de Ruwe Heezen gestuurd en geen minuut later was het slachtoffer van zijn pijn bevrijd. De hulp van Christiaan werd ook ingeroepen als er een bevalling op handen was.”
Frans Litjens: "Als bij een boer een varken niet meer overeind kon, werd hij erbij gehaald. Dan maakte hij op dat varken overal kruisjes en zei met zijn akelige kraakstem: "Nou heeft hij nog net zo lang te leven als hij van tevoren had".
Grad Poels, vertelt over zijn eigen vader en over Rowwen Hèze: “Mijn vader kwam tijdens het dorsen met zijn hand tussen de machine. Hij bond een handdoek aan om het gekwetste lichaamsdeel te verbinden en fietste vervolgens naar de dokter. Onderweg ging hij eerst langs het huis van de Rowwen Hèze en precies op dat moment stopte het bloeden".
Zijn sociale vaardigheid
Hoezeer Christiaan ook afweek van de gangbare waarden en normen, volgens zijn voormalige buurtgenoten was hij geen verschoppeling.
Bert Poels: “Ondanks alles hoorde ook de Ruwe Heezen bij de kleine gemeenschap van de Zwarte Plak.”
Hand Litjens: “Als buur kon je je echt geen betere wensen. Hij stond altijd voor je klaar.”
Grad Poels: “Hij legde niemand een strobreed in de weg. Dat hij niet verstoten werd, kwam mede omdat hij bloed kon stelpen, pijn bij brandwonden wegnam en uitkomst bood als iemand zijn enkel of pols had verstuikt.”
Hand Litjens: “Wanneer iemand een kindje kreeg, moest de aanstaande vader met paard en wagen de vroedvrouw halen in Horst. Omdat de mensen in de Peel bang waren voor heksen en spoken, vroegen ze of de Rowwen Hèze meeging. Die was nergens bang voor.”
Gelegen aan:
Peel-Heideroute, Fietsknoppunten, Knopenlopen Sevenum en CEZP route.
Ontwerp / Uitvoering:
Stichting CEZP
